Όλα τα λησμονώ

Όλα αληθινά
σου φαίνονται ξανά
μα η ψυχή κοιμάται
δεν υπάρχει πουθενά

μα όλα εγώ τα λησμονώ
και κοιτώ τον ουρανό
βλέπω φωτεινά αστέρια,
καθορίζουν το κενό

έχεις αλλάξει τακτική
αγαπάς τη φυλακή
μα το φως από τις γρύλιες
σου θυμίζει Κυριακή

μα όλα εγώ τα λησμονώ
αγαπώ τον ουρανό
τίποτα δεν μου θυμίζει
μα τον βλέπω ζωντανό

τώρα όλα είναι απλά
αργοσβύνει η φωτιά
έχει στεγνώσει η ψυχή σου
είναι ασάλευτη σκιά

μα όλα εγώ τα λησμονώ
και στα σύννεφα πετώ
και τις νύχτες που κοιμάμαι
ονειρεύομαι ότι ζω...