Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Μες τη σιωπή του πρωινού

Μες του μυαλού μου τη γωνιά
ποτά, τσιγάρα, λησμονιά
κουράστηκα να φεύγω

μες τη σιωπή του πρωινού
σωθήκαν τα όνειρα του νου
πάντα το ίδιο έργο

μες της ζωής μου την ορμή
όνειρα, λάθη, παρακμή
βαρέθηκα τα φώτα

μες τη σιωπή του πρωινού
χρόνια κατάλοιπα του νου
ζωής μου γεγονότα

μέσα στου χρόνου την ρωγμή
τριάντα χρόνια διαδρομή
χαμόγελα και πίκρες

μες τη σιωπή του πρωινού
ξανά 'ρθαν όλα μες το νου
αλλά εσύ δεν ήρθες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου