Μετράς τη θλίψη...

Μετράς τη θλίψη
με ποτό και με σιωπή
και δοκιμάζεις τη ψυχή σου κάθε μέρα

μοιάζει η ζωή σου
με σκοτάδι και βροχή
ψάχνεις μια διέξοδο
να φύγεις στον αέρα

μετράς τη θλίψη
μ' ένα δάκρυ που κυλά
χειροβομβίδα που τον χρόνο ανατινάζει

είναι η ανάμνηση
κορίτσι που γελά
μα ξεμακραίνει
κι ούτε πίσω δεν κυττάζει

μετράς τη θλίψη
σ' ένα πρόσωπο θλωμό
σκυφτό κεφάλι που αντίστροφα μετράει

μετράει τις ώρες
που οδηγούνε στο χαμό
θλιμμένος χρόνος
που τα όνειρα σκορπάει

μετράς τη θλίψη
με μια άχρωμη ματιά
μ' ένα χαμόγελο πικρό και γερασμένο

μετράς τη θλίψη
σε σωρούς από χαρτιά
χάρτινα αισθήματα
σε ποίημα ιδρωμένο.