Ένα παραμύθι αληθινό

Κάρφωσα τη νιότη μου στον τοίχο
δίπλα σε μια φράση αναρχική,
κλείνω τη ζωή μου σ' ένα στίχο
και μένω ως το τέλος μου εκεί.

Πούλησα την τρέλα μου στο δρόμο,
κι αγόρασα μια αφόρητη σκιά,
δεν χωράει η αλήθεια σ' ένα νόμο,
ούτε έχει η αγάπη γιατρειά.

Χρεώνω τη ζωή μου στα τσιμέντα,
στης πόλης τους αφόρητους ρυθμούς,
αιχμάλωτος σε απρόσωπη πατέντα,
να κρύβω τη ζωή μου σε αριθμούς.

Μέθυσα το χρόνο με αντιφάσεις
μιας μαύρης απροσάρμοστης φωνής,
μα πήρα τώρα πια τις αποφάσεις
λίγο πριν το τέλος της σκηνής.

Ύψωσα τα λάθη μου στον ήλιο,
τα ξόρκισα ψηλά στον ουρανό,
πάνω σ' ένα ψεύτικο βασίλειο,
σε ένα παραμύθι αληθινό.

Βαφτίζω την αγάπη στο φεγγάρι,
το χρόνο μηδενίζοντας ξανά,
σε νέο παραμύθι θα με πάρει,
τον κόσμο μου κινεί και κυβερνά.

Μάζεψα ξανά τα όνειρά μου,
τους έδωσα και σάρκα και οστά,
θέλω να αναστήσω τη χαρά μου,
στα χρόνια τα καλά, τα λιγοστά.

Γράφω την αλήθεια μου στον τοίχο,
δίπλα σε μια φράση αναρχική,
κλείνω τη ζωή μου σ' ένα στίχο,
γυρίζοντας σε νιότη μαγική.

Μέθυσα το χρόνο με αντιφάσεις
μιας μαύρης απροσάρμοστης φωνής,
δεν έψαξα ποτέ μου για προφάσεις,
μονάχος πριν το τέλος της σκηνής.

Γράφω την αλήθεια μου στον τοίχο,
δίπλα σε μια φράση αναρχική,
όλη η ζωή μου σ' ένα στίχο
σ' ένα παραμύθι που διαρκεί.

Ορίζεις το ρυθμό

Ορίζεις το ρυθμό,
κανένας δεν σ' ορίζει,
θα γράφεις με θυμό
για ό,τι σε εκνευρίζει.

Ανάβεις μια φωτιά
τον κόσμο να ζεστάνεις,
δεν θέλεις την πρωτιά,
μα ούτε και να χάνεις.

Καρφώνεις τη στιγμή,
το χρόνο σου παγώνεις,
δεν ψάχνεις αφορμή
να φεύγεις, να γλυτώνεις.

Ορίζεις το ρυθμό,
κανείς δεν θα σε ''παίξει'',
βουτάς μες το χαμό
κι εκεί όποιος αντέξει.

Ποντάρεις συνεχώς,
στο μαύρο που σε σώνει,
γεννήθηκες φτωχός,
δεν θα πεθάνεις πιόνι.

Αγγίζεις το συμβάν,
τίποτα δεν σ' αγγίζει,
η αλήθεια είναι το παν,
το ψέμα σε ζαλίζει.

Η τρέλα στη ματιά,
κειμήλιο κι ευκαιρία,
μια ιερή φωτιά
με δέος κι απορία.

Η τρέλα στη ματιά,
κειμήλιο και διαθήκη,
ανοίγεις τα χαρτιά
σε δρόμο που σου ανήκει.

Ορίζεις το ρυθμό,
κανένας δεν σ' ορίζει,
θα γράφεις με θυμό,
για ότι σε εκνευρίζει.

Ορίζεις το ρυθμό
κανείς δεν θα σε λιώσει,
βουτάς μες χαμό,
μα αυτό θα σε γλυτώσει.