Μην ξεπουλάς τα χρώματα

Μην ξεπουλάς τα χρώματα
σε τοίχους που θα αλλάξουν,
οι ζωγραφιές στα σώματα
φτερά για να πετάξουν.

Να μη μιλάς για τίποτα
να γράφεις μόνο σκέψεις,
ακριβά λόγια ανείπωτα
στις φωτεινές σου λέξεις.

Μη χαραμίζεις τον καιρό
σε περιττά κι ανούσια,
κράτα το βλέμμα καθαρό
και την καρδιά σου πλούσια.

Μην ξεπουλάς τις Κυριακές
σε αυτιά που δεν ακούνε,
ονειρογόνες μουσικές
στις αγκαλιές διαρκούνε.

Ταξιδεμένη μου εποχή
οι μακρινές σου φλόγες
κρατούν μακρυά την ενοχή
σε διαδρομές υπόγειες.

Ταξιδεμένη μου εποχή
του χρόνου η καταδίκη,
πτώση σε θάλασσα ρηχή,
μα πάντα θα σου ανήκει.

Γι' αυτούς που φεύγουν

Κάθε στιγμή θα στάζει αίμα
που ρέει στις φλέβες του καιρού,
φωνή του φίλου, Θεού βλέμμα,
κόβει το βήμα του χορού.

Η κάθε λέξη που μας δένει,
η κάθε νότα που θα ανθεί,
είναι μια αλήθεια που ανασαίνει,
σ' ένα κρεβάτι που πενθεί.

Κάθε ευτυχία κρύβει πόνο,
σβήνει το γέλιο ξαφνικά,
μεθώ τις νύχτες και θυμώνω
γι' αυτούς που φεύγουν τραγικά.

Κάθε στιγμή θα στάζει αίμα
που ρέει στου χρόνου τη ρωγμή,
σιωπή του φίλου, Θεού βλέμμα
έως την εσχάτη διαδρομή.

Κάθε κουβέντα που μας δένει,
κάθε ταξίδι κρύβει φως,
κρύβει μια νιότη μεθυσμένη
και αγιάζει ο πόνος ο κρυφός.

Κάθε ευτυχία κι ένας πόνος,
κλείνει ένας κύκλος βιαστικά
μα δεν γυρνά πίσω ο χρόνος
γι' αυτούς που φεύγουν τραγικά.