Φρέσκα όνειρα

Άνοιξε τα μάτια σου,
πέτα στον αέρα,
κάνε το ταξίδι σου,
γίνε ουρανός

όλη τη μαυρίλα σου,
σκόρπισε την πέρα
πάνω από τα κύματα,
μείνε ζωντανός

ύψωσε το βλέμμα σου
πάνω από τους τοίχους
βγες από τον τάφο σου
βάλε του φωτιά

τη ζωή σου ανάστησε
άλλαξε τους ήχους
φτιάξε φρέσκα όνειρα
μ' άλλη μυρωδιά

άπλωσε τα χέρια σου,
πιάσε τη σελήνη,
διάλυσε το σύννεφο
που 'χεις στην καρδιά

βγες από το λάκο σου,
μέσα από τη δίνη,
φύτεψε στον κήπο σου
την καλοκαιριά

νοιώθεις τα καλύτερα
να 'ναι περασμένα
με πικρό χαμόγελο,
μελαγχολικός

όμως δεν τελείωσε
τίποτα για σένα
σπάσε τα πετρώματα
άγγιξε το φως

νοιώθεις τα καλύτερα
να 'ναι περασμένα
σιωπηλό παράπονο
μουσικής χορδής

μα η ζωή σαν θάλασσα,
σαν τεράστια αρένα
πέσε μέσα, πάλεψε
μην παραιτηθείς.

Τα χίλια δρομολόγια

Τα χίλια δρομολόγια
στους ουρανούς του χρόνου
της νιότης σου δραπέτες
μετρούν τις εποχές

τα μάτια ανοιγοκλείνουν
σε ηδονές του πόνου
τα θύματα κι οι φταίχτες
σκουριάζουν στις βροχές

τα κοφτερά σου δόντια
τις μέρες κομματιάζουν
την τράπουλα μοιράζεις
ακόμα μια φορά

οι θάλασσες του κόσμου
πάντα θα σ' αγκαλιάζουν
αμίλητος κοιτάζεις
τα μάτια σου υγρά

τα χίλια δρομολόγια
στοιχειώνουν το μυαλό σου
ασπρόμαυρα στιχάκια
μιας άλλης εποχής

νυχτώθηκες μονάχος
εσύ κι ο εαυτός σου
σε απόμακρα μπαράκια
πιωμένος κι ευτυχής

της διαδρομής διαμάντια
μικρά μα διαλεγμένα
ωκεανών κι αιώνων
δεινός κολυμβητής

σε αμπάρια και υπόγεια
χρυσαφικά κρυμμένα
αυταρχικών βαρόνων
φονιάς και πειρατής

τα χίλια δρομολόγια
θυσιάζουν Ιφιγένειες
σε κάτασπρα σεντόνια
σε ψεύτικους βωμούς

τώρα φτωχός και μόνος
τα μίση κι οι ευγένειες
σε μαρμαρένια αλώνια
δε λύνουν τους χρησμούς.