Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

Πεζό

Πίσω από τα ακριβά βλέμματα των ανθρώπων κρύβεται η θλίψη.

Έχει την όψη κορακιού που ήθελε να είναι αετός και λιοντάρι.

Οι ψυχές δεν γερνούν ποτέ μόνο δυναμώνουν, αδυνατίζουν, ή χάνονται στα λευκά κελιά τους.

Τα τραγούδια είναι ψυχές, οι ψυχές είναι τραγούδια της ειρήνης και της έκστασης.

Η ζωή είναι δρόμος που οδηγεί στο χαμό ή στην ιερή  αδράνεια ανεκπλήρωτων ονείρων.

Τα λάθη αμέτρητα, ο πόνος δεν τελειώνει ποτέ, τα χρώματα ξεθωριάζουν μα προδίδουν τις ανυπότακτες ιδέες που τρέφονταν πάντα με αποκαθηλώσεις, απομυθοποιήσεις και ξεγυμνώσεις παθητικών ενόχων.

Τα χρόνια περνούν, οι σκέψεις όχι.

Τα φώτα χαμηλώνουν, μα ο ήλιος πάντα θα ανατέλλει.

Οι χαρές τελειώνουν μα πάντα θα γράφονται νέες.

Οι αγάπες παλιώνουν μα οι μνήμες δεν θα σβήσουν ποτέ.

Οι ψυχές δεν γερνουν ποτέ, μόνο κρύβονται προσωρινά σε αστρικά λαγούμια απροσάρμοστων θεωριών.

Πίσω από τα ακριβά βλέμματα των ανθρώπων κρύβεται η θλίψη.

Ίσως κάποτε το κοράκι γίνει αετός.

Ίσως γίνει λιοντάρι κατασπαράζοντας όλους τους υποτακτικούς της σύγχρονης κόλασης.

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου