Ονειροβάτης

Πάνω στα σύννεφα ξαπλώνεις,
ονειροβάτης μιας γενιάς,
αστέρια αμέτρητα καρφώνεις
στον ουρανό της σκοτεινιάς.

Πάντα ξεχνάς να μεγαλώσεις,
ποτέ δεν θέλεις να σωθείς,
ό,τι κι αν έχεις θα το δώσεις,
ακόμα κι αν θα προδωθείς.

Μέσα στον άνεμο ξεχνιέσαι,
ο εαυτός σου ένα παιδί
σε ένα ξερόκλαδο κρατιέσαι
με θέα όσα έχεις δει.

Μέσα στο όνειρο θα μένεις,
στην άγια τρέλα σου πιστός,
όλο τον κόσμο θα ανασταίνεις
και θα πεθαίνεις γελαστός.

Πάνω στα σύννεφα γεννιέσαι,
είσαι καινούργιος το πρωί,
αφήνεσαι και ξεγελιέσαι
σε μια παράξενη ζωή.

Μες τις ρουτίνες της ημέρας,
στέκεσαι όρθιος και διαρκείς,
γίνονται όνειρα Δευτέρας
τα όνειρα της Κυριακής.

Και όλα αυτά που έχεις ζήσει,
θα ξαναβρείς εδώ ξανά,
τα είχες κάποτε αφήσει,
γιατί ο χρόνος κυβερνά.

Και όλα αυτά που δεν θυμάσαι
ή δεν τα έζησες εσύ,
θα σε ζητούν όπου και να 'σαι
σαν το παλιό καλό κρασί.

Σε σπάνιους κήπους θα βιώνεις
των κοριτσιών σου τα φιλιά,
σε καλοκαίρια θα φυτρώνεις
και θα γυρίζεις στα παλιά.

Πάνω στα σύννεφα κοιμάσαι,
ονειροβάτης μιας γενιάς,
τα αστέρια ανάβεις, δεν φοβάσαι
στον ουρανό της σκοτεινιάς.

Μέσα στο όνειρο θα μένεις,
στην άγια τρέλα σου πιστός,
όλο τον κόσμο θα ανασταίνεις
και θα πεθαίνεις σαν Χριστός.

Στιγμές

Απόλυτες στιγμές σε επαναλήψεις
τρισδιάστατης οθόνης ζωντανής,
ζωή που προσπαθείς να ανακαλύψεις
στον μέσον μια αόρατης σκηνής.

Το πλήθος των κραυγών που σε τρομάζουν,
σαν κύματα της θάλασσας ηχούν,
φαντάσματα γυρνούν και σε δικάζουν,
να ξέρεις πως ποτέ δεν αστοχούν.

Του χρόνου ξεφυλλίζοντας σελίδες,
καμώματα του τώρα και του χτές,
θυσίες σε αμέτρητες Αυλίδες,
θυσίες σε ανέμους δικαστές.

Συνθήματα των τοίχων και των δρόμων,
τονίζουν την ουσία του καιρού,
παράλληλες θητείες παρανόμων,
εικόνες ενός μύθου ιερού.

Απόλυτες στιγμές σε επαναλήψεις,
μηνύματα των άστρων της νυχτιάς,
ζωή που προσπαθείς να ανακαλύψεις,
στο μέσον μιας αόρατης φωτιάς.

Το μέλλον σου σε αφύλακτες διαβάσεις,
ρισκάρει τη ζωή σου και περνά,
τις μέρες προσπαθείς να προσπεράσεις,
μα οι νύχτες σου υψώνονται βουνά.

Τις μνήμες σου κλειδώνεις σε κρυψώνες,
στα σύννεφα που κρύβονται οι βροχές,
μα τ' όνειρα ατέλειωτοι τυφώνες
που σπάζουν δισταγμούς και ενοχές.

Τα λάθη σε καλούν να τ' αναδείξεις,
σε οθόνες της ψυχής σου ζωντανές,
τα λάθη σου κλειδιά για να ανοίξεις
το σύμπαν της ζωής σου το αχανές.

Απόλυτες στιγμές σε επαναλήψεις,
σε πλάνα μιας οθόνης ζωντανής,
ζωή θα προσπαθείς να ανακαλύψεις,
πληρώνοντας τα πάντα επί σκηνής.

Τα χρόνια σου στιγμές σε επαναλήψεις,
με αγάπες ξεκλειδώνονται οι ζωές,
αμέτρητα τα χρόνια που θα λείψεις,
σε τόπους που νεκρώνονται οι πνοές.