Άνοιξε τα μάτια σου,
πέτα στον αέρα,
κάνε το ταξίδι σου,
γίνε ουρανός
όλη τη μαυρίλα σου,
σκόρπισε την πέρα
πάνω από τα κύματα,
μείνε ζωντανός
ύψωσε το βλέμμα σου
πάνω από τους τοίχους
βγες από τον τάφο σου
βάλε του φωτιά
τη ζωή σου ανάστησε
άλλαξε τους ήχους
φτιάξε φρέσκα όνειρα
μ' άλλη μυρωδιά
άπλωσε τα χέρια σου,
πιάσε τη σελήνη,
διάλυσε το σύννεφο
που 'χεις στην καρδιά
βγες από το λάκο σου,
μέσα από τη δίνη,
φύτεψε στον κήπο σου
την καλοκαιριά
νοιώθεις τα καλύτερα
να 'ναι περασμένα
με πικρό χαμόγελο,
μελαγχολικός
όμως δεν τελείωσε
τίποτα για σένα
σπάσε τα πετρώματα
άγγιξε το φως
νοιώθεις τα καλύτερα
να 'ναι περασμένα
σιωπηλό παράπονο
μουσικής χορδής
μα η ζωή σαν θάλασσα,
σαν τεράστια αρένα
πέσε μέσα, πάλεψε
μην παραιτηθείς.
Τρίτη 20 Απριλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναγνώστες
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2017
(6)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2016
(8)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
-
►
2013
(14)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (4)
-
►
2012
(34)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (7)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2011
(34)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
▼
2010
(99)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (7)
- ► Φεβρουαρίου (72)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου