Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Τα νιάτα κι αν ξεμάκρυναν...

Τα νιάτα κι αν ξεμάκρυναν
ποτέ δεν θα χαθούνε
μες τον καμβά του κόσμου αυτού
παιχνίδια ζωγραφίζουν

φυλλομετρώντας τις στιγμές
που άλλο δεν θα 'ρθούνε
σε μυστικό μονόδρομο
τα όνειρα θυμίζουν

τα νιάτα κι αν κοιμήθηκαν
τραγούδια μουρμουρίζουν
μέσα στο παραλήρημα
ιδρώνουν και θυμούνται

τα χρόνια κι αν επέρασαν
ποτέ τους δεν δακρύζουν
και θα κρατούν το λόγο τους
και δεν θα ξεπουλιούνται

τα νιάτα κι αν εγέρασαν
παιδιά πάντα θα μένουν
και τη ζωή σε μια κλωστή
θα έχουν περασμένη

κι αν χάνουνε το ρόλο τους
πεισμώνουν κι επιμένουν
και θα ανασταίνουν πάντοτε
ελπίδα πεθαμένη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου