Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Σιωπή επιχρυσωμένη

Σιωπή επιχρυσωμένη
σ' αερικών κοιλάδα
αόρατη Ελλάδα
θολή και ξοφλημένη

χαρακωμένη μοίρα
σε ένα καμένο δάσος
ένας κρυμμένος άσος
και ένα... μπουκάλι μπύρα

προβλέψιμο παιχνίδι
ζωή κατεψυγμένη
ανούσια επιμένει
γι' αυτό που ξέρεις ήδη

χιλιοειπωμένες λέξεις
εκβιάζουν εντυπώσεις
ό, τι έχεις να το δώσεις
και μη σε νοιάζει αν μπλέξεις

γι' αυτά που σε πονάνε
γι' αυτά που υποφέρεις
κι αν δεν τα καταφέρεις
κιθάρες θα ξεσπάνε

γι' αυτά που σε πικραίνουν
κρυφών και αοράτων
κακόβουλων τεράτων
που δρουν και ξεμακραίνουν

μνήμες ξεθωριασμένες
αδιέξοδοι οι δρόμοι
βαραίνουνε οι ώμοι
μα οι ελπίδες φυλαγμένες

σιωπή επιχρυσωμένη
και παρακμής συνέχεια
πνευματική ανέχεια
ρητορικά δωσμένη

μα πίσω απ' τη συνήθεια
τα κόκκαλα θα σπάζει
όλα θα τα αλλάζει
κάποια κρυμμένη αλήθεια

αυτήν να ανακαλύψεις
βαθειά να την πιστέψεις
θα πρέπει να διαλέξεις
τί θέλεις να αναδείξεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου