Κλειδωμένος

Κλειδωμένος στης ρουτίνας σου την διάσταση
εγκλωβισμένος σε στιγμές που δεν γουστάρεις
περιμένεις με λαχτάρα μιαν ανάσταση
που θα λυτρώσει την ψυχή σου, θα ρεφάρεις

τσακισμένος πάνω στις πέτρες της σιωπής σου
τυφλωμένος απ' τα φώτα της συνήθειας
θέλεις να κάψεις το στενάχωρο κελί σου
και να καείς από τα φώτα της αλήθειας

κουρασμένος απ' τις ώρες της ζωής σου
πικραμένος από λεκτικές ριπές
ψάχνεις το χρόνο να καθαρίσεις την ψυχή σου
να λυτρωθείς από ανέξοδες ευχές

είσαι χαμένος στον καπνό σου
μπρος το κατώφλι του χαμού
φαντάζεσαι το θάνατό σου
ή τη χαρά του λυτρωμού.