Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Μια παγωμένη νύχτα

Μες το σκοτάδι
σε μια φυλακή
κλαίει συνέχεια
μα αυτό που θα 'βγει;

τρελή μανία
τρελές ενοχές
για μια ιστορία
που μένει στο χθες

μπουκάλια σπασμένα
το σώμα γυμνό
κοιτάζει χαμένα
το βλέμμα κενό

τώρα το αίμα
απ' το σώμα του τρέχει
φωνάζει, ουρλιάζει
πως δεν αντέχει

είναι χρόνια κλεισμένος
μες το κελί του
ζωή έχει σκοτώσει
μα αυτή είναι η ζωή του

το φεγγάρι πέφτει
στο δρόμο χύμένο
θολώνει το φως του
αρρωστημένο

η σιωπή έχει πέσει
σημάδι από ώρα
το σώμα πεσμένο
ακίνητο τώρα

έξω το χιόνι
πέφτει πυκνό
παγωνιά στον αέρα
και στο κελί το φρικτό

η σιωπή χαράζει
τη δική της πορεία
σαν σημάδι θανάτου
στη θλιβερή ιστορία

είναι χρόνια κλεισμένος
μες το κελί του
ζωή έχει σκοτώσει
μα αυτή είναι η ζωή του

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου