Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Μια θάλασσα ποτά

Μια θάλασσα ποτά
μου καιν' τα σωθικά
η νύχτα κατεβαίνει
γυναίκα στολισμένη

αμέτρητες εκπλήξεις
και πως να τις τυλίξεις
συσκευασίες δώρου
στενά τα όρια χώρου

πάντα τα ίδια λάθη
μα αλλού είναι το αγκάθι
να αναμοχλεύεις μνήμες
να συντηρείς ελπίδες

μια θάλασσα ποτά
μου καιν' τα σωθικά
η νύχτα με τυλίγει
κάποιες φορές με πνίγει

τα όμορφα τα χρόνια
ολόλευκα σεντόνια
έτσι χωρίς αιτία
άγια μου αλητεία

αγάπες δίχως όρια
τα όνειρα πελώρια
με οδηγούν στα ύψη
στιγμές που μου 'χουν λείψει

μια θάλασσα ποτά
μου καιν' τα σωθικά
νύχτα πιστή μου φίλη
γλυκόπικρά μου χείλη

ζωή γυρνάς σελίδες
διαχρονικές μου ελπίδες
ο δρόμος συνεχίζει
πορείες να χαρίζει

αυτό είναι το ταξίδι
αληθινό παιχνίδι
η νύχτα με φιλά
κορίτσι που γελά

μια θάλασσα ποτά
μου καιν' τα σωθικά
τα μάτια μου ανοίγω
σηκώνομαι να φύγω

δεν έχω που να πάω
πάντα εδώ γυρνάω
μόνος ή με παρέα
ζωή μου είσαι ωραία

αυτό είναι το ταξίδι
αληθινό παιχνίδι
ο χρόνος οδηγεί
σώμα, μυαλό, ψυχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου