Πατρίδα ο χρόνος

Το παρελθόν σου είναι λευκό,
ασήμι και διαμάντι,
όνειρο μοιάζει μαγικό
και κόλαση του Δάντη.

Το παρελθόν σου είναι φωτιά,
πειρατικό ιστιοφόρο,
μοιάζει με μαύρη σαιτιά,
σε στοχευμένο χώρο.

Το παρελθόν σου φανερό,
καράβι στολισμένο,
σέρνεται ο χρόνος στο νερό,
με μάτι ζαλισμένο.

Το παρελθόν σου φυλακή,
σε τόπο μεγαλείο,
είναι για μένα προσευχή,
πολύτομο βιβλίο.

Το παρελθόν σου είναι βαρύ,
σαλεύει κι αναπνέει,
μα ο χρόνος πάντα αδιαφορεί,
γι' αυτό πάντα θα ρέει.

Το παρελθόν σου είναι βαρύ,
το φως και η σκοτεινιά του,
πατρίδα ο χρόνος, προχωρεί
στη βαρυχειμωνιά του.