Έξοδος

Χύθηκαν τα μάτια σου
πάνω στα βιβλία,
έσπειρες στο χώμα σου
νιότη και ουρανό,

σ' ένα τόπο άπονο,
σ' άδικα σχολεία,
μυστικά μεγάλωσες
με τον κεραυνό.

Πότισες τη μνήμη σου,
μ' άτρωτο μελάνι,
σ' αφρισμένα πέλαγα,
κρύα, σκοτεινά,

μα άφησες το όνειρο
να γεμίσει πλάνη,
να μαυρίσει η θάλασσα
άφησες ξανά.

Χύθηκαν οι σκέψεις σου
μέσα στο ποτάμι,
άγγιξες το θάνατο,
μες τον πανικό

και μια σφαίρα φύλαξες
μέσα στη θαλάμη,
σε κραυγή φυλάκισες
όλο το κακό.

Χύθηκαν τα χρόνια σου
πάνω στα βιβλία,
τώρα, αίμα κι όνειρα
σκόρπισαν στη γη,

έφτασες στην έξοδο,
έβαλες τελεία,
άλλαξες το γέλιο σου,
με βαρειά σιγή.