Άγρια πεταλούδα

Ανακατεύεις το μελάνι
με τα δάκρυα του Χριστού
και ξαναγράφεις εξ' αρχής την ιστορία,

ένας αρχάγγελος στο μέλλον,
με το μανδύα του πιστού,
ο τελευταίος οπαδός στη γαλαρία.

Ανακατεύεις το μελάνι
με ποτό της λησμονιάς,
κρασί φτιαγμένο από φεγγάρι κι από αίμα,

θα ζωγραφίσεις με χρυσάφι
στον καμβά της σκοτεινιάς,
ένα χαμόγελο κρυμμένο μες το βλέμμα.

Ανακατεύεις το μελάνι
με σταγόνες της δροσιάς,
γράφεις συνθήματα με λόγια αγωνίας,

σημαιοφόρος της ελπίδας,
μαχητής της μοναξιάς,
βλέπεις τον κόσμο από όψη άλλης γωνίας.

Ανακατεύεις το μελάνι
με τα δάκρυα του Χριστού,
με σκόρπια λόγια του Μωάμεθ και του Βούδα,

ονειροπόλος ταξιδιώτης,
μες το σώμα ενός αστού,
ψυχή ελεύθερη σαν άγρια πεταλούδα.