Συνθήματα

Συνθήματα στους τοίχους,
μηνύματα εποχής,
ζωγραφισμένα μαύρα
τα λόγια της ψυχής

γι' αυτούς που 'ναι δεμένοι
σ' ονείρου διαδρομές
ασπρόμαυρες εικόνες
με έγχρωμες στιγμές

απόμακρα κατάρτια,
ανήλιαγες γωνιές,
κακογραμμένα χρόνια
σε γκρίζες γειτονιές

με τα φτερά τ' ανέμου,
κοιτάς από ψηλά
τους μακρινούς χειμώνες,
με μάτια πιο θολά.

Συνθήματα στους τοίχους
με κόκκινη μπογιά,
ελπίδα που ξεφεύγει,
χαρίζει ένα γεια

ξενυχτησμένα μάτια,
τα ίχνη της γιορτής,
η νύχτα,μες το αίμα
κυλά της αορτής

χαμόγελα-μαχαίρια,
ξυράφια-δειλινά,
αγάπες που 'χουν φύγει
ταξίδια μακρινά

τα ξεχασμένα πάθη
στα βάθη του καιρού,
πεθαίνουν πεταλούδες
στη μέση του χορού.

Συνθήματα στους τοίχους
των πένθιμων ψυχών,
οι λέξεις κυματίζουν
στα μάτια των αρχών

στην αγορά του κόσμου,
του σήμερα η γενιά
την τύχη παζαρεύει,
κερνά την απονιά

οι σκέψεις ανασαίνουν,
μιλάνε, προκαλούν,
νοήματα αγκαλιάζουν,
στο δρόμο τα πουλούν

γι' αυτούς που 'ναι δεμένοι
στη μοναξιά του νου,
συνθήματα των δρόμων,
γραφές του πρωινού

γι' αυτούς που 'ναι κλεισμένοι
σε όνειρα εποχής,
συνθήματα των τοίχων
στους δρόμους της ψυχής.