Στο πλάι σου

Στα χέρια μου σε κράτησα και πάλι,
σε νύχτα πληρωμένη του χαμού,
προτού η άγρια μέρα θα προβάλλει
σαν δόνηση στα όρια ενός σεισμού.

Στα χνάρια σου απόψε εγώ θα πέσω
το απόστημα να σπάσω του χιονιά,
το θέλω, το πιστεύω, θα μπορέσω
να ρίξω τη ρουτίνα στα σκοινιά.

Στο πλάι σου απόψε τοξοβόλος,
με βέλος που ουρλιάζει και πεινά,
μιας άνοιξης παλιάς ονειροπόλος
σε οράματα βαθειά και αληθινά.

Στα χέρια μου σε κράτησα και πάλι,
σε νύχτα πληρωμένη και σκληρή,
σαν σύννεφο μικρό, σαν προσκεφάλι,
προτού η νέα μέρα σε χαρεί.

Απόψε στο σκοτάδι θα παλέψω,
να 'βγω από παραμύθι των παιδιών,
θα 'βγω για λίγο μόνο να σε κλέψω
για πτήσεις σε ουρανούς των αστεριών.

Στο πλάι σου σπουργίτι και γεράκι,
θα μείνω στη φωλιά σου να κρυφτώ,
χαρίζω τις φωτιές όπως οι δράκοι
πριν πέσω στης αράχνης τον ιστό.

Στο πλάι σου μυρμήγκι και λιοντάρι,
θα μείνω λίγο ακόμα ζωντανός,
σε γνώριμο νησί όπως οι γλάροι
κρωάζω ευτυχισμένος και κοινός.