Μεθυσμένα Σάββατα

Τα μεθυσμένα Σάββατα
ξερνούν τις Κυριακές τους,
οι ξεθαμμένοι πάπυροι
χαρίζουν τις γραφές,

τα γερασμένα όνειρα
κερνούν τις χαρακιές τους,
τα στοιχειωμένα αινίγματα,
τις λύσεις τις κρυφές.

Οι ξεχασμένοι στόχοι μας
νικήσανε επιτέλους
τους φωλιασμένους φόβους μας
και βγήκανε μπροστά.

Τα τελευταία θύματα
''μηδένα προ του τέλους''
μακάριζαν τη μοίρα τους
με μάτια σφαλιστά.

Τους εαυτούς μας δώσαμε
τροφή για τα θηρία,
αιματολάγνοι οι δράκοι μας
στα χρόνια του καημού,

και μείναμε στον κόσμο μας,
δαυλοί σε μια πορεία,
που βγάζει προς το όνειρο
άγνωστου λυτρωμού.

Τους εαυτούς μας δώσαμε
βορρά σε μια διαθήκη,
σε ένα παρόν παράλογο,
σε άδειο πουθενά,

όμως νεκροί δεν είμαστε,
δεν βάζουμε υποθήκη
το ακριβό μας τ' όνειρο,
θα ζήσουμε ξανά.