Ορίζεις το ρυθμό,
κανένας δεν σ' ορίζει,
θα γράφεις με θυμό
για ό,τι σε εκνευρίζει.
Ανάβεις μια φωτιά
τον κόσμο να ζεστάνεις,
δεν θέλεις την πρωτιά,
μα ούτε και να χάνεις.
Καρφώνεις τη στιγμή,
το χρόνο σου παγώνεις,
δεν ψάχνεις αφορμή
να φεύγεις, να γλυτώνεις.
Ορίζεις το ρυθμό,
κανείς δεν θα σε ''παίξει'',
βουτάς μες το χαμό
κι εκεί όποιος αντέξει.
Ποντάρεις συνεχώς,
στο μαύρο που σε σώνει,
γεννήθηκες φτωχός,
δεν θα πεθάνεις πιόνι.
Αγγίζεις το συμβάν,
τίποτα δεν σ' αγγίζει,
η αλήθεια είναι το παν,
το ψέμα σε ζαλίζει.
Η τρέλα στη ματιά,
κειμήλιο κι ευκαιρία,
μια ιερή φωτιά
με δέος κι απορία.
Η τρέλα στη ματιά,
κειμήλιο και διαθήκη,
ανοίγεις τα χαρτιά
σε δρόμο που σου ανήκει.
Ορίζεις το ρυθμό,
κανένας δεν σ' ορίζει,
θα γράφεις με θυμό,
για ότι σε εκνευρίζει.
Ορίζεις το ρυθμό
κανείς δεν θα σε λιώσει,
βουτάς μες χαμό,
μα αυτό θα σε γλυτώσει.
κανένας δεν σ' ορίζει,
θα γράφεις με θυμό
για ό,τι σε εκνευρίζει.
Ανάβεις μια φωτιά
τον κόσμο να ζεστάνεις,
δεν θέλεις την πρωτιά,
μα ούτε και να χάνεις.
Καρφώνεις τη στιγμή,
το χρόνο σου παγώνεις,
δεν ψάχνεις αφορμή
να φεύγεις, να γλυτώνεις.
Ορίζεις το ρυθμό,
κανείς δεν θα σε ''παίξει'',
βουτάς μες το χαμό
κι εκεί όποιος αντέξει.
Ποντάρεις συνεχώς,
στο μαύρο που σε σώνει,
γεννήθηκες φτωχός,
δεν θα πεθάνεις πιόνι.
Αγγίζεις το συμβάν,
τίποτα δεν σ' αγγίζει,
η αλήθεια είναι το παν,
το ψέμα σε ζαλίζει.
Η τρέλα στη ματιά,
κειμήλιο κι ευκαιρία,
μια ιερή φωτιά
με δέος κι απορία.
Η τρέλα στη ματιά,
κειμήλιο και διαθήκη,
ανοίγεις τα χαρτιά
σε δρόμο που σου ανήκει.
Ορίζεις το ρυθμό,
κανένας δεν σ' ορίζει,
θα γράφεις με θυμό,
για ότι σε εκνευρίζει.
Ορίζεις το ρυθμό
κανείς δεν θα σε λιώσει,
βουτάς μες χαμό,
μα αυτό θα σε γλυτώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου