Οργή

Λάμψη στα μάτια, άλλη μια Τρίτη,
βάζοντας τέλος στη λησμονιά,
σε Λισαβόνα και σε Μαδρίτη,
σαν χάρος βγαίνεις για παγανιά.

Με οργή φουντώνεις και ξεχειλίζεις,
εγκυμονώντας καινούργια αρχή,
την εξουσία θα ξεφτιλίζεις,
θα ξαναχτίζεις την εποχή.

Φωτιά στο βλέμμα, φτερά στους ώμους,
σφιγμένο χέρι σε μια γροθιά,
σ' ένα ταξίδι πέρα από νόμους,
μες τον αγώνα μπαίνεις βαθειά.

 Σε νέες μάχες, σε νέο τόνο,
ν' αλλάξεις θέλεις το σκηνικό,
στο Βερολίνο κερδίζεις χρόνο
να ξεδιαλύνεις το μυστικό.

Με οργή φουντώνεις και ξεχειλίζεις,
συννεφιασμένος νεοαστός,
σε νέα βάση ζωή αρχίζεις
και ξεφτιλίζεις το καθεστώς.

Φωτιά στο βλέμμα φτερά στους ώμους,
το αίμα βράζει, σπάει τη σιγή,
θέλεις να αλλάξεις τους σάπιους νόμους,
για νέα Ευρώπη για μια άλλη γη.

Καινούργιες μάχες σε νέο τόνο,
να αλλάξεις θέλεις το σκηνικό,
του Βερολίνου γκρεμάς το θρόνο,
σκορπώντας χάος και πανικό.

Λάμψη στα μάτια, σημαδεμένος
από άγια δίκη και από θυμό,
σε νέα Αθήνα με άγριο μένος
θα ανατείλεις μες το χαμό.

Λάμψη στα μάτια, σημαδεμένος,
σαν μαύρη αλήθεια και σαν λαός,
λαός του κόσμου οικείος και ξένος,
σε Ομόνοια, Ζάππειο και Πειραιώς.